Aalsmeer Testi, B1 vitamini (Tiamin) eksikliğinden kaynaklanan Beriberi hastalığının, özellikle kalp ve damar sistemini etkileyen “ıslak beriberi” formunun teşhisinde kullanılan tarihi bir provokatif testtir. Günümüzde modern tanı yöntemlerinin varlığı nedeniyle artık kullanılmayan bu test, ismini Hollandalı hekim W. F. Wenckebach ve çalışma arkadaşı Aalsmeer’in çalışmalarından almıştır.
Testin Amacı ve Uygulanışı
Testin temel amacı, B1 vitamini eksikliğine bağlı olarak kalbin ve dolaşım sisteminin ne kadar hassaslaştığını göstermektir. Test şu şekilde uygulanırdı:
- Hastaya kas içine (intramüsküler – i.m.) 1 mg adrenalin (epinefrin) enjekte edilir.
Beklenen Sonuç ve Fizyolojik Temeli
Beriberi hastalarında, tiamin eksikliği nedeniyle kalp kası enerji metabolizması bozulur ve kalp, adrenalin gibi uyarıcı hormonlara karşı aşırı duyarlı hale gelir. Normal bir kişide bu dozda adrenalin belirgin bir etki yaratmazken, Beriberi hastasında enjeksiyon sonrası şu kardiyovasküler belirtiler geçici olarak ve hızla ortaya çıkar veya şiddetlenirdi:
- Taşikardi: Kalp atış hızında belirgin artış.
- Kan Basıncı Değişiklikleri: Özellikle sistolik (büyük) tansiyonun artması ve diyastolik (küçük) tansiyonun düşmesiyle nabız basıncının (tansiyon aralığının) artması.
- Kalp Seslerinde Değişiklik: Üfürümlerin belirginleşmesi veya yeni üfürümlerin duyulması.
- EKG Değişiklikleri: Elektrokardiyogramda (EKG) bozulmaların görülmesi.
Bu belirtilerin adrenalin enjeksiyonu ile tetiklenmesi, Beriberi teşhisini destekleyen bir bulgu olarak kabul edilirdi.
Günümüzdeki Yeri
Aalsmeer Testi, potansiyel riskleri (hastada ciddi ritim bozuklukları veya kalp yetmezliği tablosunu tetikleyebilmesi) ve tanısal belirsizlikleri nedeniyle artık tamamen terk edilmiş tarihi bir testtir.
Günümüzde Beriberi tanısı için:
- Hastanın klinik belirtileri ve beslenme öyküsü,
- Kanda veya idrarda tiamin düzeylerinin doğrudan ölçümü,
- Tiamin tedavisine alınan dramatik ve hızlı yanıt
gibi çok daha güvenli ve kesin yöntemler kullanılmaktadır.